uzdrowiskowa rehabilitacja w sanatorium uzdrowiskowym – 28 dni

Uzdrowiskowa rehabilitacja w sanatorium uzdrowiskowym – 28 dni: proces kwalifikacji i organizacja pobytu

Kryteria kwalifikacji do uzdrowiskowej rehabilitacji w sanatorium uzdrowiskowym

Uzdrowiskowa rehabilitacja w sanatorium uzdrowiskowym to szansa na poprawę stanu zdrowia przy wykorzystaniu właściwości naturalnych surowców leczniczych. Aby wziąć udział w takim programie, pacjent musi spełniać określone kryteria kwalifikacyjne. Decyzję o przyznaniu skierowania dokonuje lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, biorąc pod uwagę stan zdrowia pacjenta, możliwość leczenia oraz brak przeciwwskazań do rehabilitacji uzdrowiskowej, takich jak choroby zakaźne, ciąża, czy aktywne nowotwory. Proces ten wymaga również złożenia kompletnej dokumentacji medycznej do NFZ w terminie 30 dni od dnia wystawienia skierowania.

Ocena skierowania odbywa się przez specjalistę w dziedzinie balneologii i medycyny fizykalnej lub rehabilitacji medycznej, który decyduje o jego celowości. Skierowania mogą zostać odrzucone, jeśli występują przeciwwskazania lub brak wskazań do leczenia. Jeżeli skierowanie zostanie zatwierdzone, pacjent może liczyć na uzdrowiskową rehabilitację trwającą 28 dni. Niemniej jednak, czas oczekiwania na realizację skierowania może być znaczny, a jego długość zależy od obłożenia w sanatoriach i dostępnych miejsc.

W trakcie pobytu w sanatorium pacjent musi ponieść częściowe koszty związane z wyżywieniem i zakwaterowaniem, które zależą od standardu pokoju. Z kolei sam NFZ pokrywa koszty związane z zabiegami. Aby przyspieszyć proces, pacjenci mogą skorzystać z tzw. zwrotów skierowań – miejsc, z których nie mogli z różnych powodów skorzystać inni pacjenci. Dzięki temu istnieje możliwość szybszego rozpoczęcia rehabilitacji, pod warunkiem gotowości do wyjazdu z krótkim wyprzedzeniem.

Rezygnacja z potwierdzonego terminu leczenia wymaga niezwłocznego pisemnego uzasadnienia i zgłoszenia do oddziału NFZ, a także udokumentowania przyczyny. W przypadku braku uzasadnienia oddział NFZ nie uzna rezygnacji, co skutkuje utratą skierowania. W przypadku uznania decyzji o rezygnacji za zasadną, pacjentowi wyznacza się nowy termin leczenia zgodnie z możliwościami oddziału Funduszu.